Bent u de hoofdzuster?

 Bent u de hoofdzuster?

Als iemand dat aan mij vraagt weet ik al hoe laat het is. Dan wil iemand zijn beklag doen/zijn onvrede uiten.

De hoofdzuster/broeder daadwerkelijk erbij vragen heb ik in mijn loopbaan sporadisch gedaan, meestal kan je in een rustig gesprek wel tot een oplossing komen. 

Dat gaat het best in een gesprek een op een.

Bent u de dokter? vragen sommige patienten aan een mannelijke verpleegkundige. Het maakt niet uit dat deze collega hun net op de po gezet heeft.

Bent u de hoofdzuster? vraagt men als ik midden in de nacht aan hun bed sta. Het zal wel door mijn uitstraling komen.

Bent u de hoofdzuster? Ik wil een klacht indienen. Heel verstandig , als u het ergens niet mee eens bent moet u dat zeker kenbaar maken, dan kunnen wij daar lering uit trekken.

Twee jaar terug. Ik ging een infuus omzetten. Heeft u dat wel vaker gedaan? Nee hoor, ik heb de opleiding Verpleegkunde pas net afgerond.

Bent u herintreedster? ( daar had ik niet van terug, ik heb de klus waarmee ik bezig was, meteen aan een collega overgedragen).

Ongeduldige patient : Wat duurde het lang voordat u bij mij kwam, u was zeker koffie aan het drinken.

Ik zat heel lang te wachten voor u eindelijk met die medicatie kwam, u bent een kwartier te laat dat kan toch niet, mopper de mopper.  ( patient had niet op de bel gedrukt, ipv daarvan had ze zich op lopen winden). Ja, het is inderdaad vreselijk dat u zo lang heeft moeten wachten! Drukt u volgende keer maar op de bel, want de kans is aanwezig dat ik het aankomende keer weer vergeet.

Patient uitleg gegeven, helaas was hij niet overtuigd. Arts kwam langs, kreeg precies dezelfde vragen over zich heen en gaf precies dezelfde antwoorden . Denk maar niet dat er daarna een positieve reactie van de patient naar mij toe kwam.

Ik nam nietsvermoedend tijdens een late dienst de telefoon op. Een mevrouw aan de andere kant van de lijn begon te razen en te tieren, we hadden haar man, laten we hem Wim noemen, met ontslag gestuurd en er was van alles mis, ze was in alle staten. Ik kreeg er geen speld tussen. Toen ze eindelijk even stopte om adem te halen, kon ik vragen wat de achternaam van haar man was. Ik keek in de agenda, die naam kwam daar niet in voor.

Bleek dat hij op de afdeling hier tegenover gelegen had. Dat vertelde ik aan het boze mens, waarna ze meteen de hoorn op de haak smeet. 

Tijdens een erg drukke dienst belde  familie, om te klagen dat we te weinig tijd hadden voor hun zieke gezinslid.

Nou, dat komt omdat we steeds telefoontjes met familie moeten beantwoorden, dat gaat dan van de tijd voor patientenzorg af!

Dit is slechts een greep uit de mijn loopbaan, af en toe komt er weer eens wat boven borrelen, en dan deel ik dat graag .