Spetter

 Wat een spetter!

In het dagelijks leven roep je dat als je een erg aantrekkelijk persoon ziet, waardoor je in verregaande staat van opwinding komt te verkeren.

Op mijn werk heeft het een totaal andere betekenis.

Ik ben wel wat viezigheid gewend, maar sommige dingen zijn smerig in de overtreffende trap.

Een stoma zak legen, geen probleem . Maar als er een spetter op mijn broek komt, en de nattigheid doordringt tot op mijn huid, dan moet ik me beheersen om niet in een noodvaart met alcohol en doekjes naar het toilet te rennen.

Een keer moest ik iemand wassen, die een en al schilferende huid had,. Het was een enorme man, die zichzelf niet kon verzorgen. Hij stond voorover gebogen over een looprekje, en ik waste hem aan de achterzijde. Er dwarrelden huiddeeltjes op mijn blote arm, zoiets kleins maar toch heel onaangenaam.

Een patiente met necrotische tenen. Onder een van de nagels kroop een minuscuul wormpje vandaan, toen ben ik wel weggerend, er zijn grenzen aan wat ik verdagen kan..

Spetters bloed op de grond nadat een man , in verwarde toestand, zijn blaaskatheter eruit getrokken had, met gevulde ballon en al. Au!

En, toen was ik nog totaal onervaren, een patient omhoog helpen met zn tweetjes. Wij tilden toen op een manier waardoor je rug overbelast raakte. Je schoof je beide armen onder de patient door, en je collega deed dat vanaf de andere kant. 

Shit! letterlijk, vanaf toen altijd handshoenen aangedaan.

In de nachtdienst kwam ik een zaal op, het water kwam me tegemoet.

Kraantje blaaskatheter niet dichtgezet, dus dat werd dweilen met de kraan open.

En dan nog een leuke, patient neemt op de postoel plaats zonder overleg, doet daar zijn ding, en dan belt hij, er zat geen po in de stoel...vreselijk.

En als afsluiter nog een ervaring. Patient met een hardlopende maagsonde, de zak zat vol vocht en lucht. Zakje wisselen, er kwam lucht vrij, en een straaltje sap spoot tegen mijn wang.

Inmiddels immuun geworden voor van alles , maar ik denk nog wel eens: wat is dit werk soms ontzettend goor!