Onlangs in de nachtdienst.
Bij mij lag een patient die de voorgaande dagen verward was geweest.
Nu sliep hij gelukkig.
Ik zat in onze personeelsruimte, even ontspannen, klompen uit.
Opeens hoorde ik op de gang : Zuster, zuster!
Een krakende hulpvragende stem, ik schrok me een ongeluk.
Ik schoot mijn klompen aan, sprintte naar de deur.
Daar stond de dienstdoende arts van de nacht dubbelgevouwen van het lachen.
Ik heb hem de wind van voren gegeven!
Reacties
Een reactie posten